Hummus van verse kikkererwten

Hummus komt uit het Midden-Oosten, maar het is onduidelijk waar dit precies vandaan komt. De één zegt uit Israël, de ander uit Libanon en Egypte wordt ook wel eens genoemd. Voor mij is het bekend uit de Joodse keuken. Eigenlijk is hummus van ons allemaal en maakt het niet uit waar het vandaan komt. Iedereen geniet van hummus en het laat een mooie verbinding zien hoe we hier, van welke cultuur we ook komen, van kunnen genieten.

Dit recept is de basis hummus zoals dit in het Midden-Oosten wordt gegeten. De basis zijn kikkererwten en tahin (sesampasta). De verschillende smaken die in de winkel zijn te vinden, zijn geen echte hummus. Op zijn tijd koop ik dit ook, want het is makkelijk en lekker. Maar dit is niet zo lekker als de authentieke smaak. Voor dit recept werd ik geïnspireerd door het kookboek TLV: recepten en verhalen uit Tel Aviv van Jigal Krant. Belangrijk om te weten: voeg geen olie in de hummus toe, want tahin bevat van zichzelf al genoeg olie. Als je nog extra olie toevoegt, dan wordt de hummus ‘zwaar’ en vettig.

Bereiding

1. Doe de kikkererwten in een diepe kom met koud water. Voeg hierin het zakje bakpoeder en laat het geheel 12 uur weken.

2. Giet de kikkererwten af en doe de kikkererwten in een hoge pan. Zorg dat de kikkererwten ruim onder water staan. Het water moet zeker 3 à 4 cm uitsteken. Voeg hier weer een zakje bakpoeder aan toe.

3. Breng de kikkererwten aan de kook en laat het voor 60 minuten zacht pruttelen. Controleer of de kikkererwten zacht zijn geworden.

4. Giet de kikkererwten af en vang het kookvocht op. Doe de kikkererwten in een keukenmachine en maal de kikkererwten fijn.

5. Pers de knoflook en voeg dit toe aan de kikkererwtenpuree samen met de tahin, het sap van de citroen en het zout. Voeg tevens 5 eetlepels kookvocht toe. Pureer het geheel tot een gladde massa. Eventueel voor de garnering kan er wat peterselie en paprikapoeder bij, maar voor de smaak is dit zeker niet nodig!